I det du passerer 6000 meter er oksygennivået under halvparten av det den er i Øygarden ved havnivå. Dei fleste gjeremål skjer tungpusta. Me har forlatt high camp på 5200 meter, og skal gå 1000 høydemeter på ein dag! Eigentlig skulle me ligge ein ekstra dag i high camp for å aklimatisere oss, men med tanken på kor mange som har måtte snu denne sesongen, og eit værvarsel som ikkje såg bra ut, bestemte me oss for å utnytte værvinduet og pushe mot toppen. Seinare fekk me vite at det amerikanske laget som me hadde leir ved siden av oss på 5200 meter, og som bestemte seg for ikkje å gå denne dagen, måtte snu i high camp pga været. Dei fekk aldri forsøkt seg på eit toppstøt. Det skulle vise seg at me vart det siste teamet som nådde toppen av Denali i år.
I denne høgda må ein være forberedt på det verste i dette området, mangelen på oksygen, tegn på høydesyke, ekstrem kald og tørr luft og eksponering av iskald vind, gjer at klatrere heile tida kan kome bort i farlege situasjoner.
Toppstøt dagen er uten tvil den lengste og hardeste dagen på fjellet. På ein bra dag, med gode forhold, kan ein bruke 9-12 timer til toppen og ned igjen, vi var ute i 22 timer!
Første delen av ruta hadde snødd igjen, og me måtte hakke oss ned i løs snø og is for å finne feste til sikring av tau. Jarle var i tett og gjorde ein fantastisk jobb, den var tung og vanskelig i bratt terreng med lite tilgang på oksygen. Etter Denali passet, gjekk eg på led opp bakkedraget til området kalla Fotball Field, før Ståle tok over og tok oss til toppen, og sat sikring på eit rimelig eksponert område rundt Kahiltna Horn der me måtte over ein eksponert smal snø sti, der ein kunne sjå rett ned i avgrunnen på den eine sida. Ståle gjorde ein kjempejobb, og fekk oss trygt og kontrollert over gesimsen. Neste film eg legg ut, vil vise den fantastiske utsikten 400 meter før toppen! Me sjåast snart:)