15. desember nærmer seg, eg har tatt vikartimer til den store gullmedaljen for å avspasere to og ein halv dag i jula, og nå nærmer det seg med stormskritt. 37 timers reise frå Bergen til Punta Arenas heilt sør i Chile, og enda vil reisa ikkje vere over!

Fra Punta Arenas i Chile er det ein seks timers flytur til Union Glacier i Antarktis. Derfra er det ein timers ny flytur til basecamp. Med fulle pulker beveger me oss mot fjellet, me kjem til å etablere fleire camper på vegen, også ein high camp, der me starter frå på toppstøt dagen. Dette er ein meir moderat teknisk klatretur enn Denali, men kalde temperaturer ned mot minus 35 grader er ikkje uvanleg, og sterk vind kan gjere oppgåvene utfordrande. Fordelen er at me vil ha midnattsol, og at det  skjelden snør meir enn ein halv meter snø på denne tida. Noko som gjer det å dra pulk, og å gå på truger til ein enklare jobb.

Eg får stadig rapporter/nyhetsbrev frå Astrid og Jan Sivert som har landa på Union Glacier for mange dager siden. Været styrer alt, og dei er værfast på Union Glacier, også frå Punta Arenas til Union Glacier måtte dei vente på værvindu, ein flyg ikkje ut på isen og inn i Antarktis uten at ein er sikker på at flyet kan lande. Eg må nok som dei, vere forberedt på å stille i fullt utstyr utenfor hotellet på kort varsel, om eg får klarsignal frå flyselskapet ALE. Då blir det å komme seg ut på runwayen, inn i ei illushyn- maskin, og fly inn i Antarktis. Lars Ebbesen som tilrettelegger for Astrid og Jan Sivert, er ein erfaren Polfarer, og vil også bistå meg i reisa til Antarktis og Vinson masiff. Han beskriv i nyhetsbrevet frå Astrid og Jan Sivert at dei flaug over ildlandet, så Drakestredet, før dei flaug inn over Pinninsula, og så over innlandsisen. Eg ser utruleg fram til å lande på Unoin Glacier, sette opp telt, gjere klart utstyr og møte dei eg skal dra innover med på denne utrulege reisa. Eg veit enno ikkje kven som er med i teamet, men eg er visst den einaste nordmannen.

På veg mot Vinson Masiff vil nok tankane gå til Astrid og Jan Sivert som då allerede har komen seg over 30 dager avgårde i reisa mot Sydpolen. Mykje arbeid gjenstår, men detaljane byrjar å koma på plass. Spanande dager i vente:)

God Søndag, helsing Cato:)

I skåleviksvegen 60 på Loddefjord holder Malerfirmamonsen til i flotte lokaler. Eg parkerte foran bygget, som er plassert heilt ved havet, og frå daglig leiar, Rune Monsen sitt kontor var det flott utsikt over fjorden og brua. Sjølv om været var litt grått, var det ingenting trist over nyheten fra Rune. Malerfirmamonsen var med som sponsor til Denali og ville i dag gje beskjed om at dei ynskjer å følgje meg videre i draumen om Seven Summits 😊

Dei er med å sponser turen til Antarktis nå i desember, og eg fekk ta bilde sammen med gjengen som var på kontoret denne dagen. Malerfirmamonsen er ein ivrig støttespiller i arbeidet med å støtte breddeidrett, og er aktiv med på mange arenaer, spesielt med tanke på dei yngste. Dei var også hovudsponsor for Øygardsmila i år, og kjem til å vere tungt inne på dette arrangementet neste år og, til glede for alle løpsglade, både i og utenfor Øygarden.

Eg synes det er spesielt kjekt at dei har sett seg ut ein individuell samarbeidspartner som meg og, spesielt med tanke på at dei fleste firma, i likhet med Malerfirmamonsen har fokus på bredde. Det å samarbeide framover med personar som har trua på at ein kan oppnå "uoppnåelige" draumar og mål som ein set seg, er utruleg verdifullt for meg, og gjer meg både høve og inspirasjon til å fortsette på vegen mot målet!

Denne dagen fekk eg også overlevert inramma takkebrev frå Denali ekspedisjonen, og ser fram til å kunne få koma på besøk igjen, med eit nytt frå ein vellykka tur til toppen av Vinson Massiff i Antarktis!

Takk til Rune og Malerfirmamonsen for kjekke samtaler, og støtta på veg vidare mot toppen av verda😊

I vår var hadde eg gode samtalar med Christel Møvik-Olsen, ho er som kjend leiar for kulturkontoret her i kommunen, og har med sine samarbeidspartnarar, losa oss trygt igjennom SykkelVM i år. Christel syntes prosjektet - frå flatt hav til verdas tak-draumen om seven summits var spanande. Kulturkontoret gav difor støtte til prosjektet og ekspedisjonen i sommar. Øygarden kommune vart såleis ein av kreftene som hjalp meg å nå Denali i eit tøft ekspedisjonsår  på fjellet.

No når Antarktis står for tur, og prosjektet har vokse seg større, og utfordingane større med dei, har Øygarden Kommune, min heimkommune og grunnlaget for prosjektteksten - frå flatt hav til verdas tak- igjen vist meg raushet og tillit. Formannskapet vurderte søknaden for meg denne gongen, og eg vart stolt når eg las vedtaket og vurderinga dei har gjort. Eg har difor lyst å dele brevet eg mottok i dag med dykk som føl meg på bloggen.

Vurdering frå formannskapet:

Prosjektet har fått god media dekning, og er blitt profilert bla.anna gjennom BT, BA, Vestnytt, TV2 og BT - TV.

Draumen om 7summits arbeider vidare med media. Heimesida; www.draumenomsevensummits har over 45 000 treff på eit halvt år, og kommunen har rett til å bli profilert gjennom denne sida og gjennom sosiale mediar ved sponsing.Prosjektet bruker Instagram og Facebook i tillegg til blogg og heimesida.

Folkehelseperspektiv: Individuell helseåtferd har stor innverknad for folkehelsa. Det er store sosiale skilnader i helseåtferd og prosjektet «draumen om 7summits» kan påverke fleire i positiv retning til å ta gode og sunne val i eige liv. Prosjektet har hatt foredrag på Øygarden ungdomskule.

Vurdering og konklusjon: Prosjektet «Draumen om 7summits» setter fokus på eksistensielle tema som meininga med livet og kvifor det å ha draumar er så viktig. Rådmannen ser det som verdifult at Øygarden kommune er synleg i denne type aktivitet og støttar oppunder ein synleggjering ute i verda med kvardagsheltane som vi omgjev oss med i eiga kommune. Ved å vere synleg i prosjektet kan vi la oss inspirera saman. Prosjektet tilbyr også foredraga  «kvifor nedturane er verdifulle» "meininga med livet" og «frå flatt hav til verdas tak». Dette er noko som rådmannen ser positivt på å kunne nytta inn i kommuneorganisasjonen. Ein kort presentasjon i kommunestyret kunne vært verdifult for prosjektet og for Øygarden kommune.

For meg er det flybensin på motoren å få ei slik melding attende! Det betyr like mykje, om ikkje meir, enn den økonomiske støtta. Det er særs kjekt at sambygdingar har trua på prosjektet, og at ein på denne måten blir heia fram! Det gjer både energipåfyll og motivasjon til å trene, og  til å bruke den tida som må til, for å forberede seg til nye mål. Ein stor takk frå meg, til alle her i min heimkommune Øygarden.

Helsing Cato.

For eit år sidan på denne tida, såg eg at det å klatra både Denali og Mount Vinson i Antarktis ville være nærast umogleg. Eg kunne nok klare Denali, men økonomisk ville det vere utopi å klare begge to på eit år. Eg er fortsatt ikkje i hamn, men eg reiser 15. desember til Antarktis, og har no kontroll på ca ein tredjedel av økonomien til denne ekspedisjonen.

Tilbake til det eg ville fortelje i dag, som sagt på denne tida i fjor, las eg om Astrid Furholt, som eg har skrive om nokon gonger i denne bloggen. Eg las at ho skulle gå til sydpolen, og ynskte å vere første kvinne som gjorde dette. (sjå www.finndinsydpol.no), men det eg hang meg mest opp i var budskapet hennar, føl draumane dine, og lev livet, mens du fortsatt er i livet. Budskapet hennar traff meg, fordi eg sjølv har ein opplevelse av at meininga med livet er nett det; å følgje draumane sine, og sidan kvar og ein av oss har ulike draumar, er meininga med livet ulik for den einskilde. Det som Astrid gjer no,( ho er komen til Puenta Arenas, i Chile og dreg etter planen inn i antarktis 3.nov.) er ei oppfyllinga av ein draum ho har bore på i så mange år, og det inspirerer å følgje ho!

Den dagen i november for snart eit år sidan, så las eg på sida hennar at for ein sum, så kunne du sponse henne, og samtidig få bildet ditt på pulken hennar. Så eg gjorde nett det, saman med mange andre. På den måten er eg saman med mange andre "med" til Sydpolen, samstundes som me kan vere med å oppfylle ein draum, gje meining med livet til ein som kan inspirere meg og andre til å gjere nett det same. Ingen draum er for liten, og ingen er for stor:) Ein kjem langt med å ha trua og stå på vilje(kanskje til og med heilt i mål.)

Grunnen til dette blogginlegget er at eg fekk ein messenger melding hjå Astrid for eit par dagar sidan, fritt oversatt:

Frå meg: Hei Astrid, blir rart å vere på Vinson og tenkje på at du samtidig er langt der ute i isødet, der går du og Sivert! Stå på!

Frå Astrid: Ja, der er ein absurd tanke at du er på kontinentet Antarktis, på to plasser samtidig, både på Mount Vinson og på pulken min på veg til Sydpolen 😀

Frå meg: Det har eg ikkje tenkt på!😀 Kul tilfeldighet! God tur:)

Livet er full av artige tilfeldigheter, og eg lærer kvar dag at det å ta tak i ting, og ikkje vente på at ting skal kome til deg, gjer oss fleire sjangsar på å nå draumane våre. Start i det små, så ikkje alt blir for overveldande, og ta eit steg om gangen. Mange små steg i riktig rettning gjer at ein med eit kan sjå at målet er innen rekkevidde. Kanskje er det ikkje så urealistisk som ein først har sett for seg, men det veit ein ikkje før ein prøver.

God søndag i vinden:)

Det er mange som har spurt meg om korleis ein kan lage dekk drag  til trening i det siste, eg har derfor valgt å reiste dette blogginnlegget. Eit dekkdrag er eit fint treningsverktøy for deg som tenkjer på å bruke pulk i påskeferien, eller berre ynskjer litt variasjon i treninga. Korleis går ein fram:

Det er utallige måtar å løyse utfordringa på, min metode var slik: Ein treng eit dekk, eller to om du ynskjer tyngre drag. Det får du gjerne på den lokale bensinstasjonen, om du ikkje har nokon liggande frå før. Bor eit hol i dekket, og endå eit på motsatt side. Sett på eit metallfeste og ein gjennomgåande bolt, og stram til. Metallfester kan du kjøpe på feks.biltema. Sørg for at metallfeste har ein avlang åpning (sjå bilete) så du lett får ei strammeslynge igjennom. 

Når du har montert feste med slynger på begge sider, hekter du på ein karabin på kvar slynge, og fester dei til magebelte på sekken din. Sekken kan fylles med ved, eller vanndunker for ekstra tyngde. Lukke til, og god tur:)