Våt til skinnet!

Det starta med 20 grader og fønvind i dag, då Ronja, Rowena og eg bar ut mat og klatreutstyr, og rigga klart til ei ny guiding med amerikanere. Det skulle vise seg at det fine været ikkje skulle vare lenge. Planen var å rappelere, klatre gjennom ei grotte, buldre på klippene, gå nokon ruter i klatreveggen og så avslutte med kajakkpadling i området rundt Turøy. Slik vart det ikkje😂

Heldigvis var familien som møtte opp, skikkelig atletiske og i god form. Alle dreiv med idrett, og faren i huset hadde fleire Ironman løp i beltet. Me hadde tre  timar i flott vær, med innslag av små byger med duskregn, før himmelens sluser åpnet seg. Ronja måtte grille laksen over eit bål under eit overheng i fjellet, ho fant ein plass der vi alle kunne sitte tørt og nytte middag og dessert mens regnet plaska ned 40 cm frå nesetippen vår. Til tross for vatnet som fossa ned, var stemningen god, der vi satt tørr, god og mett. Amerikanerne var vikingar, og aldri før har me sikra folk i klatreveggen mens vatnet pøste ned, det satt ekstra krav til klatreferfighetane, og som ein seier i Amerika: They crushed it! 

Våt til skinnet, men forsatt varm, mett og god, med noko som vart ein strålande suksess til tross for det skiftende været, sa me farvel til familien som skulle være i Norge ei veke til. Neste mål var breguiding i Fjærland, og så liten som verden er, håper eg at det er kompisen min Jarle Mundal som er guide. Han var blant anna teltkompisen min på ekspedisjonen til Denali i fjor, og er ein rå kar å ha med seg i fjellet.

No har jentene vore på lageret og hengt alt utstyret til tørk, dei har vaska opp alle kjørlene og me er klar for neste oppdrag. Då skal me ha med oss 19 amerikanere, og blandt anna ein liten baby, så det ser me fram til 😊 Våt måndagshelsing frå Cato og Rypene.